Aly van der Meij-de Leur had een passie voor de geschiedenis van de verpleging. Vanuit die passie verzette ze essentieel werk. Volgens haar kon je uit die rijke historie leren wat verplegen is en hoe je dat vak uitoefent.
Aly van der Meij-de Leur had een passie voor de geschiedenis van de verpleging. Ze schreef het succesvolle leerboek 'Van olie en wijn' en doceerde jarenlang het vak geschiedenis aan de School voor Verpleegkundigen van het VUmc.
Op 1 maart 1947 begon Aly aan de verpleegstersopleiding in het Gemeente Ziekenhuis in Arnhem. Aansluitend aan de 3-jarige opleiding deed zij de kraamspecialisatie en ontving ze het felbegeerde ‘ooievaartje’. In 1953 ging Aly aan de slag in de particuliere verpleging en twee jaar later trouwde zij met Otto van der Meij, die voor zijn werk regelmatig op reis moest. Hun huwelijk bleef kinderloos en Aly vergezelde haar man af en toe op zijn reizen. Ze maakte dan van de gelegenheid gebruik om in landen als Kenia en Israel ziekenhuizen en andere zorginstellingen te bezoeken.
Aly van der Meij-de Leur werd op 12 maart 1928 in Arnhem geboren in een naar eigen zeggen ‘ouderwets’ gereformeerd gezin. Haar jeugd speelde zich voor een belangrijk deel af tijdens de oorlogsjaren, een periode waarin zij ook de MULO bezocht. Na de oorlog werkte Aly een jaar lang in een bibliotheek, waar zij meehielp boeken te restaureren. De eigenaresse van de bibliotheek was een oud-verpleegster en juist zij maakte Aly warm voor de verpleging. Binnen het gezin waar Aly vandaan kwam, had niemand speciale affiniteit met verpleging.
Aly van der Meij-de Leur in het door haar ingerichte museum met objecten uit de geschiedenis van de verpleging.
Op 1 oktober 1961 ging de verpleegstersschool van het ziekenhuis van de Vrije Universiteit van start. De school had een zelfstandige positie binnen de organisatie en was daarmee een noviteit. De verpleegkundig directrices N. Verburg en J.C. Groneman stonden aan het hoofd. Aly van der Mey zag haar kans schoon en stuurde een open sollicitatie naar de functie van docente. Ze werd aangenomen als docent geschiedenis van de ziekenverpleging. Dit nieuwe vak was kort daarvoor verplicht gesteld. Zuster Groneman stelde voor dat Aly de lessen zou geven, maar wel na een gedegen studie. Daarom volgde Aly bij de VU de colleges geschiedenis van de geneeskunde.
Het gebrek aan informatie over de geschiedenis van de verpleging inspireerde Aly om zelf aan de slag te gaan. In 1971 kwam haar boek ‘Van Olie en Wijn’ uit, een belangrijk standaardwerk dat op alle landelijke opleidingen verpleegkunde ingang kreeg. Het beschreef de geschiedenis van de verpleegkunde, de geneeskunde en de sociale zorg. Omdat het vak geschiedenis in 1996 uit het opleidingscurriculum werd geschrapt, kwam het niet tot een zesde druk, maar haar boek heeft een grote invloed gehad op de emancipatie van de verpleegkundige beroepsgroep. Tijdens het schrijven van dit levenswerk overlegde Aly zeer regelmatig met haar grote inspirator en voorbeeld, de toen al 90-jarige Frederike Meyboom.
Frederike Meyboom was een eeuw lang nauw betrokken bij de ontwikkeling van het verpleegkundig beroep. ‘Ik ben altijd lastig geweest…’. zei ze in 1970. Die eigenschap is haar goed van pas gekomen in haar carrière in de verpleging. Ze kwam op voor haar eigen ideeën en hield vast aan haar overtuiging.
De voor jou geselecteerde dossiers verschijnen naast elkaar. Je kunt via het pijltje in de rode balk aan de zijkant van het dossier verder klikken.
Reacties
Sietske Posthuma 30-11--0001
Na al die jaren ben ik nog nooit in Beaune geweest, het ziekenhuis waarover mevrouw van der Meij ons in de lessen vertelde! Rond 1978 had ik les van mevrouw van der Meij en sindsdien staat een bezoek aan Beaune op mijn verlanglijstje; het zou het mooiste Middeleeuwse gasthuis zijn. Haar boek 'Van olie en wijn' was indertijd een aanrader. Het staat nog steeds in mijn kast! PS: tip voor een volgende Vriendendag: Beaune? ;)