Anna Elisabeth Wilhelmina Christine Engelberts, roepnaam Bep, beschouwde haar verpleegkundige werk in Nederland en Nederlands-Indië als de vervulling van een gewone plicht. Daarmee was ze een voorbeeld voor velen en een onmisbare steun voor de artsen met wie ze samenwerkte.
Bep Engelberts werkte tijdens WO II als verpleegkundige in Nederlands-Indië. Daar was ze een voorbeeld voor velen en een onmisbare steun voor de artsen met wie ze werkte. Ze ontving op 17 augustus 1959 de Florence Nightingale Medaille.
Anna Elisabeth Wilhelmina Christine Engelberts, roepnaam Bep, zag het levenslicht op 6 september 1898 in Bergschenhoek. Ze kwam uit een predikantengezin. In juli 1917 behaalde ze haar diploma aan de HBS voor meisjes te Amsterdam. Al vroeg wist ze dat ze verpleegster wilde worden, een wens die haar vader in eerste instantie afkeurde. Zij zou voor zo’n loopbaan niet sterk genoeg zijn. Maar Bep had zich, buiten medeweten van haar familie, al op 19-jarige leeftijd aangemeld als leerling-verpleegster bij het Wilhelmina Gasthuis te Amsterdam.
Helaas werd ze afgewezen vanwege haar te jonge leeftijd. Als tussenoplossing besloot ze te gaan werken in het Burgerweeshuis te Bergen aan Zee. Een jaar later solliciteerde ze opnieuw bij het Wilhelmina Gasthuis, waar geneesheer-directeur Kuiper haar nu wel ‘voldoende uitgerust’ vond. In 1918 kon ze beginnen met de opleiding tot ziekenverpleegster. Maar na 3 dagen werd Bep getroffen door de Spaanse griep, waarna haar familie en vrienden zeiden: ‘Zie je wel dat je er niet sterk genoeg voor bent!' Dat was ín haar geval tegen dovemansoren gezegd, want op 16 november 1921 mocht zij het diploma ziekenverpleegster A van het Witte Kruis in ontvangst nemen.
De officiële naam van het 'Tjikini' ziekenhuis was het 'Koningin Emma Ziekenhuis', de naam 'Tjikini' kwam van een nabijgelegen kampong. Bep Engelberts werkte hier van 1939 tot 1951.
Groepsfoto van de deelnemers aan een tropencursus, zuster Engelberts met kapje. Datum onbekend.
Een aantal maanden na het behalen van de kraamaantekening vertrok Bep in juli 1924 in dienst van het Nederlandsch Zendeling Genootschap naar Nederlands-Indië. Eenmaal aangekomen studeerde ze een half jaar Javaans en Maleis. Op 21 februari 1925 ging ze in het Zendingshospitaal van Modjowarna werken. Ze behaalde in 1931 in de kraamkliniek Mardi Santosa te Soerabaja haar diploma tot vroedvrouw. In 1935 ging ze als vroedvrouw aan de slag in een verloskundige praktijk in Batavia.
Na 4 jaar gewerkt te hebben voor het Zendingshospitaal in Malang zond het Zendeling Genootschap Zending haar uit naar het Koningin Emma Ziekenhuis ‘Tjikini’ te Batavia met als doel daar de verpleging te organiseren.
In januari 1942 viel het Japanse leger Nederlands-Indië binnen. De Japanners veroverde ook Java, waar Bep Engelberts werkte. Samen met de andere Europese verpleegsters moest Bep het ‘Tjikini’ ziekenhuis verlaten en werd ze naar het Japanse vrouwenkamp Kramat gestuurd. Gedurende de internering richtte Bep Engelberts samen met geneesheer-directeur dr. H.S. Hogerzeil een noodhospitaal op en hield ze tot september 1945 de leiding over de verpleging in het kamp. Na het einde van de Japanse bezetting ging ze terug naar het ‘Tjikini’ ziekenhuis, dat volkomen leeggeplunderd en verwaarloosd was. Ze hervatte de functie van directrice en nam opnieuw de leiding van de verpleging op zich.
Toen Bep eind 1951, na terugkomst in Nederland, de functie van directrice in het Havenziekenhuis te Rotterdam aanvaardde, wachtte haar opnieuw een pittige taak. Er moest veel verbouwd, uitgebreid en gereorganiseerd worden. In het Havenziekenhuis had Bep Engelberts de leiding over de verpleging, de opleiding van leerlingen en de persoonlijke zorg voor de patiënten. Dat deed ze zo voortvarend, dat het Havenziekenhuis een grote reputatie kreeg als opleidingsinstituut voor leerling-verpleegsters. Het aantal verpleegsters in vaste dienst groeide en veel oud-leerlingen keerden, na het verkrijgen van aanvullende diploma’s elders, graag naar het Havenziekenhuis terug.
De voor jou geselecteerde dossiers verschijnen naast elkaar. Je kunt via het pijltje in de rode balk aan de zijkant van het dossier verder klikken.