Stoere vrouwen en een man in de zorg. Onze top 25 van vastberaden en doortastende verpleegkundigen.
Bekijk dit dossier
Een erkenning voor moedige meiden
Bekijk dit dossier
De 130-jarige ontwikkeling van het verpleegkundig beroep heeft veel vastberaden en doortastende verpleegkundigen voortgebracht. In de meeste gevallen betreft het vrouwen, hier en daar een man. Zonder al die andere verpleegkundigen tekort te willen doen, zijn hier 25 opvallende toppers. Ze blinken uit in creativiteit, moed of belezenheid.
Claartje van Aals was van 1940 tot 1943 verpleegster in het Joods psychiatrisch ziekenhuis 'Het Apeldoornsche Bosch'. Naarmate de oorlog vorderde, kwam Claartje, van joodse huize, steeds meer in het nauw. Patienten en personeel werden op 21 januari 1943 weggevoerd.
Corrie Baas was in 1991 als verpleegkundige verantwoordelijk voor de triage op de Eerste Hulpafdeling van het Rode Kruisziekenhuis te Kabul in Afghanistan. Ondanks de dreigende situatie daar keerde ze in 1992 terug om haar werk voort te zetten. Ze kreeg op 4 februari 1994 de Florence Nightingale medaille.
Jan Bastiaanse werkte als verpleegkundige lange tijd in het ziekenhuis, waar hij zich inzette voor Integrerend Verplegen. In 1993 werd hij de eerste directeur van het Landelijk Centrum Verpleging en Verzorging, het LCVV. Hij vond dat de oprichting van het LCVV een mijlpaal in de geschiedenis van de verpleging.
Anneke van den Bergh-Braam begon haar carriere als verpleegkundige. Ze studeerde vervolgens sociologie, waarna een promotie volgde. Ze werd de eerste hoogleraar Verplegingswetenschap in Nederland en produceerde diverse succesvolle leerboeken.
Bets Bilgen was als verpleegkundige vooral georienteerd op de praktijk. Ze wist wetenschappelijke theorieën een praktische invulling te geven, waarmee de verpleging als vak vooruit kwam. Haar scherpe inzicht en arbeidsethos waren voor velen een inspiratiebron.
Bien van den Brink was als verpleegkundige en staffunctionaris werkzaam bij de Inspectie voor de Gezondheidzorg. Ze ontwikkelde vanaf de jaren ’60 als eerste in Nederland een wetenschappelijke theorie over verplegen. Het begrip zelfzorg en holisme staan hierbij centraal.
Lientje de Bussy-Kruysse was een van Nederlands eerste gediplomeerde verpleegsters. Haar grote verdienste is geweest dat zij kennis over de wijkverpleging in Nederland heeft geïntroduceerd. Het Britse model was hierbij haar voorbeeld.
In Nederland kregen vijftien Nederlandse verpleegkundigen en helpsters de Florence Nightingale Medaille wegens getoonde moed en doorzettingsvermogen. Voor de eerste keer was dat in 1935; de laatste keer in 2009.
In 1912, twee jaar na de dood van Florence Nightingale, stelde het Internationale Rode Kruis ter herinnering aan haar de Florence Nightingale Medaille in. Dit is de hoogste internationale onderscheiding voor verpleegkundigen, verzorgenden en actieve Rode Kruisleden. De medaille wordt elke 2 jaar uitgereikt aan personen die zich tijdens oorlogen of moeilijke omstandigheden hebben onderscheiden ‘door hun buitengewone moed en toewijding betoond aan gewonden, zieken of gehandicapten’. Sinds 1912 hebben 15 Nederlandse verpleegkundigen en helpsters de medaille ontvangen.
Het is nu 14 jaar geleden dat de laatste medaille is uitgereikt. Wordt het niet eens tijd dat we een van onze militaire verpleegkundigen voordragen voor dit eerbewijs? In 2023 is de eerstvolgende uitreiking. Ken je iemand? Laat het ons weten via fni@venvn.nl en wij gaan er mee aan de slag!
De voorzijde toont Florence Nightingale als ‘De dame met de lamp’ tijdens de Krimoorlog. Op de rand de tekst: Ad Memoriam Florence Nightingale 1820 – 1910 A.D. Het Kruis van Genève en de lauwerkrans op het lint zijn van verguld zilver en email in de kleuren rood en groen. De medaille wordt aan een strik op de linkerschouder gedragen.
De ovalen medaille is van zilver en draagt aan de achterzijde de naam van de drager met daaronder de datum waarop de medaille werd toegekend, altijd op 12 mei, de geboortedag van Florence Nightingale. In de vergulde rand staat de tekst. Er is een officiele grote medaille en een kleine draagmedaille.
De vertaling van deze Latijnse tekst is:
Voor waarachtige barmhartigheid en hooggewaardeerde menselijkheid een duurzaam en alomvattend eerbewijs.
Ailke Westerhof (Aagje) was werkzaam als oorlogsverpleegster op de Rode Kruisambulance tijdens de Balkanoorlogen. Tijdens WO I raakte ze zwaar gewond. Voor haar dapperheid kreeg zij als eerste verpleegster op 20 juni 1935 de Florence Nightingale Medaille.
Was Rode Kruisverpleegster tijdens de Boerenoorlog en de Balkanoorlog. Tijdens W.O.I verzorgde zij gewonden in Saloniki, vlak achter het front.
Medaille toegekend op 12 mei 1937, uitgereikt op 11 juni 1937 door de onder-voorzitter van het Nederlandse Rode Kruis.
Ze leefde van 1875-1954.
Als wijkverpleegster tijdens WO II betrokken bij gevechten in Venray en bij de evacuatie van gewonden en zieken. Sneuvelde door een granaatinslag tijdens een begrafenis.
Medaille toegekend 12 mei 1947, posthuum uitgereikt op 18 juli 1947 door Prinses Juliana.
Ze leefde van 1912-1944.
De voor jou geselecteerde dossiers verschijnen naast elkaar. Je kunt via het pijltje in de rode balk aan de zijkant van het dossier verder klikken.